Ik ben Loraine en inmiddels werk ik al meer dan een jaar bij Grenspaal12 aan projecten die betrekking hebben op bereikbaarheid en duurzame mobiliteit. Mijn passie voor mobiliteit kreeg pas echt vorm tijdens mijn afstudeeronderzoek naar baan(on)bereikbaarheid in regio’s waar veel armoede heerst en er ook sprake is van hoge werkloosheid. Ik werd mij bewust van de invloed van mobiliteit op het welzijn van mensen en hoeveel daar nog te winnen is. Ik heb een bepaalde visie op mobiliteitsgeluk gecreëerd en deze deel ik graag met u. Maar ik daag u ook uit om mee te denken en uw visie te delen.
Vanuit mijn visie op een rechtvaardig en meer inclusief vervoerssysteem, zie ik de fiets en het openbaar vervoer als belangrijke middelen om vervoersarmoede tegen te gaan en mobiliteitsgeluk te bereiken. Decennialang hebben we ons gefocust op de snelheid waarmee we ons kunnen verplaatsen in plaats van de bereikbaarheid van voorzieningen en dit heeft geresulteerd in een hoge auto-afhankelijkheid. Je ziet dat veel banen of voorzieningen alleen met de auto te bereiken zijn en dat investeringen in fietsinfrastructuur of het openbaar vervoer zijn achter gebleven. Zo ontstaat er bijvoorbeeld voor mensen die niet over een auto beschikken een verhoogd risico op vervoersarmoede.
De fiets zie ik als het meest inclusieve vervoersmiddel; iedereen kan (leren) fietsen, er is geen rijbewijs voor nodig en de aanschafkosten zijn veel lager dan die van andere vervoersmiddelen. Maar om veilig en comfortabel te kunnen fietsen zijn een goede fietsinfrastructuur en voorzieningen essentieel.
Er zijn natuurlijk ook mensen die niet meer in staat zijn om te fietsen of soms zijn de afstanden te ver en biedt het openbaar vervoer een beter alternatief. Hoge kosten, slechte bereikbaarheid van haltes en lange reistijden zijn nu voor veel mensen een barrière om gebruik te maken van het OV. Dat de kosten van het openbaar vervoer alleen maar hoger worden, baart me dan ook zorgen. Om de bereikbaarheid van het openbaar vervoer te verbeteren, is hoogwaardig busvervoer een interessante optie. Dit zijn busverbindingen die in snelheid en frequentie vergelijkbaar zijn met trein- en metroverbindingen en reizigers snel bij de belangrijkste knooppunten en voorzieningen brengen.
Mobiliteitsbeleid dat gericht is op bereikbaarheid en waarbij oog is voor de behoeften van verschillende mensen, leidt tot een veel rechtvaardiger vervoerssysteem.
Mijn missie? Mobiliteitsgeluk voor iedereen!
Ik ben benieuwd: hoe ervaart u zelf mobiliteitsgeluk? En welke maatregelen zouden volgens u kunnen bijdragen aan een rechtvaardiger vervoerssysteem? Laat het ons weten door een e-mail te sturen naar info@gp12.nl.
